Twee van de Jüngers wer´n desülvige Dag unnerwägens na Emmaus, dat is´n Dörp, dat liggt sowat tweeunhalv Stünn to loopen van Jerusalem. Un se prooten un raadselden mit´n anner over alls, wat dor passeert wer. As se nu an´t prooten un overleggen wer´n, quem Jesus nahder un leep mit hör. Man de Ogen van de Jüngers kunnen neet sehn, dat Jesus de Mann wer.
Lukas 24, 13-16

Disse Geschkicht van de beid Jüngers de up Padd sünd na Emmaus is na mien Meenen de moiste Ostergeschkicht. Ohn Gedrüss word vertellt, wo de beident tofohrt sünd. Man kann sück good vörstellen, wo de Mannlü versööken, al dat, wat dor passeert is achter sück to laaten. Hör Fründ un Meester Jesus harr düchtig Pien lääden un weer an´t Krüz stüürben. Dor wulln se neet mär blieben. Jesus an´t Krüz! „Bloots wech hier!“, säker werd´n se ok bang um hör süllst. Se werd´n mit Jesus unnerwägens west. So bold dat mögelk weer, gungen se los.

Säker hett dat hulpen, dat se neet alleenig werd´n. Mitnanner werd´n se unnerwägens. Ober se kreegen de Biller neet vört Ogen wech. Dat weer jüst so, as wenn mit Jesus sien Dood ok al dat, wor se hör Vertrooen up sett harrn mit stürben weer. Mit Jesus harrn se een bäteren Tied verwacht, bi Jesus harrn se beläävd, wo se würlk läben kunnen. Dat weer een Läbend in Leevde un Barmhartigkeit. Un nu weer dat daan, ut un vörbi. Jesus is dood. Säker hemmen se sück ok fraagt, wo Gott dat tolaaten kunn. Un so harrn de beident up hör Padd immer de süllvig Fraagen. Antworden harrn se ober neet. Tomaal leep dor ober een mit hör. Up eenmal weer de Mann dor west, se harrn humm neet kommen hört. Jesus süllst is mit de beident unnerwegens. De Jüngers meenen ober, dat is een Frömden.

In all hör Trüür un Elend sehnt se Jesus neet. Se sünd nett as blind. De beident sünd so trüürig, dat se Jesus neet gewahr worden. Jesus is ober bi hör. Se sünd neet alleenig unnerwägens. De Jüngers prooten all wieder över dat, wat passeert is un Jesus hört to. Tomaal ober proot Jesus ok mit hör. Jesus vertellt hör so vööl, se worden humm ober immer noch neet gewohr. Tägen Obentied kamen se na´n Harbarg un dor passeert dat: Jesus deelt dat Brot un gifft hör dor wat van off un tomaal maken de Jüngers groot Ogen! Dat is Jesus! Jesus, hör Meester un hör Fründ is neet doot. He is upstaan van de Dooden! Un up eenmal wurr hör ok düllek, dat Jesus all de heele Tied bi hör west hett.

Se werd´n neet alleenig up Pad west! Un an disse Stä mark ik, dat geiht ok um mi. Gott, Jesus, is ok up mien Paaden mit mi unnerwägens. Immer! Mennigmal wort mi dat ober erst later düllk. De beid Jüngers hemmen nu Moot, dat se umdreihen. Dat mutten tomaal all weeten, wat se belävd harrn. Jesus is neet dood! Jesus is upstahn, he ist wohrhaftig upstahn!

Wat kann ik van disse Geschkicht lernen? Ik kann lernen: Jesus is bi mi! He geiht mien Paaden dört Läbend mit! Immer. Wenn ik trüürig bünn, denn kann he mi bedoorn. Un wenn ik blied bünn, denn freit he sück mit mi. So faak mark ik dat ober erst laaterhenn, nettekroat so, as dat bi den beid Jüngers ok weer. Ik seech dat neet, dat Jesus mit mi unnerwägens is. Ik bünn blind. Wi dürn driest dorup vertroon, dat Jesus Christus bi uns is. So faak verleesen wi de Utdüür un uns Tovertroon.

Eens an disse Ostergeschkicht is an End noch wichtig: De Jüngers werd´n mitnanner unnerwägens. De heele Tied hemmen se mitnanner proot. Laat´t uns ok mitnanner unnerwägens wädn. Mitnanner prooten. Uns Sörgen mitnanner deelen. Ok dat wiest uns de Geschkicht van de beid Jüngers up hör Pad na Emmaus. Jesus geiht uns Paaden mit. He lett uns neet allenig. Wat ok passeert. De Herr is upstahn! Christus lävde! He is bi uns un blifft bi uns! Dat is Ostern. De Frolüüd hemmen bloos dat lösde Graft funden. De groote Steen wer bied Siet rullt. Dor kunn Jesus neet blieben. He will uns Paaden mitgahn. Mien Pad un jo Paden. Jesus seggt: „Kiekt an, ik bünn bi jo elke Dag, bit an´t End van de Welt!“ So is dat un so blifft dat ok.

Johann Barkhoff, Prädikant in Marienhafe